...

''sertanım canım kendine cok cok iyi bak seni ve talhayı cok seviyorum... neye inanıyorsanız ona emanet optum umarım bi sekilde bir daha bulusuruz...''

Böyle bir not görünce ne hisseder insan? Üstelik uğruna herşeyi yapabileceğiniz ama ihmal ettğiniz daha doğrusu kendini size ve herkese kapatan arkadaşınız yazmışsa. aradaki yüzlerce kilometreyi bir anda koşmak isteyip yada herkesi arayıp ona ulaşmaya çalışırken ne hisseder insan?

neden diye soramam biliyorum nedenleri. elimden gelen olurmuydu sorusunun cevabınıda biliyorum..o noktaya nasıl geldiğinide...ilk gelenin sen olmadığınıda kendim kadar biliyorum. bundan sonrasına bakmak istiyorum ama hep gözümde uzakta bir ışık kalıyor, yapamıyorum, düşünemiyorum yapmam gerekeni..nasıl başlayacağımı nasıl davranacağımı bilemiyorum..

beraber nefes aldığımızı, tek olmadığımızı nasıl unuttuk bunu bulamıyorum..nefes almayı nasıl unuttuk anlamıyorum..

18 yıl nasıl geçti birlikte ve şimdi burada bu noktadayız..sen olmamayı ben düşünmemeyi tercih ettim..

nasıl hatadır bu...

kan tadı

unutulan küçük bir parça üzerine 12 yıl koy ve sana bugün fışkıran kanlar, sonsuz acı ve mutsuzluk olarak geri dönsün. 1,5 cmlik ufacık minicik bir şeyin yarattıklarını 8 tane anestezi iğnesi durduramasın...neyse ağzım yüzüm şiş berbat halde direk konuya geçelim o yüzden..


geçen gün attığım mailden o kadar rahatsız oldum ki.gene o anlık yanlızlıklardan biriydi ve gene aynı haltı yedim. üstelik hemen arkasından üçgenlerin kenarlarının sayısı ile problemi olan o muhteşem insanla olan konuşmaları okuyunca ki bu noktada fantastik türk edebiyatından kallavi sözler devreye girmekte.tekrar tekrar rahatsız oldum.ama sorun yok nasılsa odun olduğu için gene öyle kalacak ve önemsemeyecektir.

şu yeni başlayacağım iş durumuda düşündürüyor. olmasını istiyorum çünkü başta çok iyi para ikincisi çok iyi bir ortam. ama bakalım nolucak..üstelik yazın buralardan gidiceğimi bilmek ve bunu ona kabul ettirememekte kötü hazır aklıma gelmişken..


elim kolum yoruldu gene ama olsun bir kez daha anlamış oldum buraya yazmaktan çabuk sıkılıyorum...öylesine çok şey anlatılabilecekken...