I’m not afraid to die
I’m afraid to be alive without being aware of it


elimden geldiğince yaşıyorum.yarın neler olacağını bilerek, aldığım riskler gerçekleşmez ise bir gün önceden yarını yaşarak devam ediyorum. zaten çok aydınlıkta olmayan beni iyice sürükleyen, emir ve itaat üzerine kuruyorum. geleceğimi düşünüyorum çok uzakta değil nefesi her yerimde. geçmişimi düşünüyorum, silik hatta biraz derinlerde..

kendimi arıyorum buralarda...hatırlatması için koyduklarım yerinde yok. emanetlerimi taşıyan insanlar bırakıp gitmişler. yenilerine veriyorum..güvenmek zor geliyor şimdide. kendi dünyamda bütün dünyayı yaşıyorum..nefes almak zoruma gidiyor.

bazen insan düşünür,[vrg]’’hayal ettiğim en güzel şey’’ [/vrg] ne olabilir diye.insandır bu ve kendi beklentilerine göre olabilecek en güzel şeyi hayal eder.
onu tanıdığında insanın hayali değişir.artık hayal kurmasına gerek yoktur.eğer bu hayatta en önemli şey ‘’[vrg]anlamak[/vrg]’’ ve ‘’[vrg]anlatmak[/vrg]’’ ise artık arayış bitmiştir. kendi içinde kopan fırtınanın bir benzerini birinde buluyorsan ve artık başka bir şey aramak istemiyorsan bunu sağlayan insan hayal edebileceğin şeylerin en sonudur.geride kalanlar artık önemsiz.
bulduğunu çok sonradan fark edersin bazen.zaman geçer ve anlarsın nekadar farklı olduğunu.anlarsın ve artık bırakamazsın.tek düşündüğün fark etmediğin zamanları telafi edebilmektir.gecelerce susmadan anlatmaktır derdin.çünkü anlar.seni kelimelerinde değil çok daha derinde tartar.düşünceleri ve duyguları birleşir.seni sen bir şey yapmadan mutlu edebilmenin yolunu çok iyi bilir.
ama zordur aynı zamanda.o kadar çok keşkeler vardır bazen,içinde kalır.haykırmak istersin ki arada ki mesafeler bile bastıramasın kelimelerini.ama bazen olmaz.özlem vardır.özlersin hemde onu görmediğin ilk andan son an’a kadar.
anlık kararlar vardır.bir yere gitmek gibi.ama kimse tahmin etmezdi ki verilen küçük bir karar bu kadar güzel şeyleri yanında getirsin.
[vrg]tanıdığıma,konuştuğuma,düşündüğüme,üzüldüğüme[/vrg],[vrg]yanında olduğuma,yanımda olduğuna ,her an yanında[/vrg] [vrg]olmak istediğime[/vrg] ve bunun gibi binlerce ‘’insanı’’ oluşturan kelimede adı geçtiği için pişman olmadığıma, tüm bunları sağlayan her ne ise teşekkür ettiren hatta ‘[vrg]’alkışlamak istiyorum[/vrg]’’dedirten.insana kendini bulduran [vrg]o’na[.değerini bilmek bildiklerimin en gerçeği.
ve şanslıyım ki buldum onu büyük kalabalıklardan...