6.02.2007

bir an ben söylüyorum sanmıştım onu,bir karar verdiğimi ve uyguladığımı..sonra tam kapanırken onu duydum..''ohh be''.sonra bir anda anlam kazandı tüm sorunlar,problemler..ben söylememiştim aslında,söylemeye itmişti beni..önce hareketlerde,sonra sözlerde,artık iş iyice çığrından çıkmıştı

keşke böyle yapmak yerine istemediğini güzelce söyleseydi.nefretini böyle saklamasaydı...

ha ama şikayet etmiyorum kimseye,ben çok şey atlattım bu hayatta,çok şeyi gömdüm kendime.bunuda tek başıma yaşar,yapabildiğim kadar yutarım.uzun mu sürer? çok hemde..ama kimse merak etmesin,ben insanlara azıcık içimde olanı gösterince aldığım cevaptan sonra her şeyi kendim hallederim.küçük dünyalarında yarattıkları kendi mükemmelliklerinden,bencilliklerinden istediğim bir parça yok benim.

ne güzel bildiğim bir şey var ama...asla böyle sevilmeyeceksin..yakınına bile yaklaşamayacak biri.ama biliyorum o yüzden zaten pervane olacaksın insanlara.seni sadece kulllananlara..belki bir gün görürsün..


........

Hiç yorum yok: