gerçeğin arkasında yatan pek çok gerçek olduğunu öğrenmek nasıl bir duygu? gerçek olarak kabul edilen ve herşeyiyle ona sarılan insanın hali nasıl olur,sarıldığı gerçeğin sadece bir yanılsama olduğunu gördüğünde..

ahlaksız hareketler vardır değil mi.aslında yapmamamız öğretilir bunları ama yinede içimizden bir ses bizi zorlar.çok korkunç bir iç sesim var.konuşmaya başladığında hem durduramıyorum hemde hiç yanılmıyor.artık 6. hissime çok güveniyorum..önce sıcakla başlıyor,içim ısınıyor,dudaklarım kuruyor sonra aklıma gelmeye başlıyor bir şeyler.küçük görüntüler,hayaller veya kabuslar..sonra giderek karanlığa gömülüyor düşünceler.biliyorum bir yerde bunlar oluyor.biliyorum ben bir yerde üzülüyorum ama tek bilmediğim bunu neden yaptıkları bana.

asla çok iyi biri olmadım,olmakta istemedim..ama ben çok değer verdim.hatta yeri geldi kendimden pek çok verdim çünkü ben insanları çok sevdim.onlardan hem nefret ettim,hemde onlara birşey olmaması için kendimden pek çok şey verdim..istedim ki değer verdiğim,özel kıldığım benimleyken başka yerde olmayı istemesin,beni insanlardan saklama ihtiyacı duymasın,yada en güzeli onu sevdiğimi insanlara söyleyebilsin..

sıcak yayılıyor..uyku uzak ülkede kalan bir hayal şimdi.artık sızıyorum sadece.bunun için durmuyorum..yeniden o siyah anahtara gidiyor elim.çeviriyorum deliği olmayan kilidi.anahtar yavaşça içeri giriyor dönerek ve dönerek.tıkırtı gelmiyor açılan kapıdan,gelen hafif bir hava sesi ve tatlı bir üzüm kokusu.açılan oda'nın rengi kırmızı,hafif..uykuyu getiriyor bana.

keşke diyorum,ben yaptığımdan utanmak zorunda kalsam,önüne kapansam ve af dilesem..keşke dizlerimin üstüne çökmemi sağlasa gördüklerim...evet sağladı aslında,ama nedeni hayal kırıklığıydı..hani kelimeler sessizliği yırtıyordu ya o şarkıda,yazanlar sessizliğimi oluşturdu..sesimi benden aldı derinlere koydu..

içimi çekiyorum..ne olduğunu soruyorum...tanrıya bakıyorum..orda gördüğüm yabancı değil..sadece artık beni umursamıyor..