no one can find me
nasıl bu hale geldim ben..geceleri gözümü kırpmadan oturuyorum,gerçekten çok büyük mecburiyetim varsa yatıyor ama saatlerce dönüp duruyorum..gördüğüm rüyalar artık tamamen kontrolden çıktı...çevremdeki insanları görüyorum ama herzaman yabancılar olarak.garip değil mi aslında tüm hayatınızı oluşturan insanları aynı zaman dilimi içinde yabancı olarak görmek..düzenli olmaya başladım bir yandan ve bu gerçekten çok büyük bir değişim bende..hayatımın bildiğim her kısmında ''kendi içinde düzeni olanlar'' yani dağınık insanlardandım..artık bana batmaya başladı bu,topluyorum hemen..değişiyorum...
bugün sabah 9'da uyudum,diğer günlerde 4 ve devamında ki saatlerde uyumaya devam ediyorum,hatta şöyle özetliyelim; alkolden sızdığım gecelerde bile 3 kez uyanıp 3 kez tekrar sıza biliyorum...üstelik birşey fark ettim artık alkole eskisi gibi dayanamıyorum.4-5 bira beni sızdırabiliyor hatta,ne oluyor bana ?
kafam rahat değil,karanlıkta yaşar oldum..ışık var evet ama uzakta ve ben çok yorgunum.
kendim için imdat kolunu çekiyorum....
3 yorum:
iste boyle, nasil basladiginin, nerede basladiginin, ne zaman basladiginin farkina pek kolay varamazsin. baslangici belli belirsiz. umarim sen bunun sonunu bulursun.
ben hala bulamadim.
http://violetdreamspace.spaces.live.com/blog/cns!2492AA5DBE2AEE79!323.entry
Hristo Boyçev'in bir oyununda bir kahraman diyor ki ; BEN TANIMLANAMAYAN BİR CİSİMİM!
oyun boyunca kendini arıyor...tımarhanedeki diğer insanlar ona olmadığı birisiymiş gibi davranır ve ona bir kimlik yüklerler, ama o bu kişi değildir aslında ve olmamıştır da hiçbir zaman! kahraman, oyunun sonunda kendini bulduğunda bu kişinin kendisi olamayacağını söyler ve bu gerçekten kaçmaya çaışır. Fakat gerçek tektir: o aslında olmak istemediği kişidir...
Yorum Gönder